Ένα πρωτάθλημα στην ουσία… ερασιτεχνικό

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Λογικά το πρώτο επίσημο ματς που θα δώσουν οι ομάδες θα είναι την άλλη εβδομάδα (δηλαδή τέλη Οκτωβρίου) αυτό για το κύπελλο και πρωτάθλημα… έχει ο θεός. Το ότι είναι η μοναδική δεύτερη κατηγορία πρωταθλήματος στην Ευρώπη που δεν έχει ξεκινήσει, περιττό να το αναφέρουμε. Το ότι η έναρξή του εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο αν θα βρεθεί τηλεοπτικό συμβόλαιο και χορηγοί, επίσης. Λες και θα τρέξουν σαν νεράκι τα ευρώ για τις ομάδες εφόσον επιτευχθούν οι παραπάνω συμφωνίες. Στην ουσία μιλάμε για ένα πρωτάθλημα τύποις επαγγελματικό αλλά στην ουσία ερασιτεχνικό. Αν εξαιρέσεις 5-6 ομάδες (Άρης, Τρίκαλα, Απόλλων, Λαμία, Σπάρτη και ΟΦΗ) που έχουν χρηματοδότες οι υπόλοιπες τα… βγάζουν πέρα με το ζόρι και υπάρχει ορατός ο κίνδυνος κάποιες από αυτές να μην αντέξουν ως το τέλος.

Γίνεται δηλαδή φανερό, ότι την στιγμή που και η ίδια η Σούπερ Λιγκ, η ανώτατη κατηγορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο δηλαδή, δεν διάγει και τις πιο ανθηρές οικονομικά μέρες (να μην μιλήσω για αξιοπιστία δεν χρειάζεται) είναι σχεδόν αδύνατο η ούτως άλλως σαφώς πιο υποβαθμισμένη Football League να περιμένει λαγούς με πετραχήλια. Πάμε δηλαδή σε ένα ξεκαθάρισμα όπως όλα δείχνουν. Θέλεις να διοικείς επαγγελματική ομάδα; Οφείλεις να βάλεις το χέρι στην τσέπη και να μην περιμένεις την κάθε Nova, τον κάθε ΟΤΕ, τον ΟΠΑΠ να σου αποπληρώσουν το μπάτζετ. Ένα μικρό μέρος ναι, μέχρις εκεί. Θα υποχρεωθούν δηλαδή οι ομάδες να βρουν επενδυτές, χορηγούς, να αναπτύξουν εμπορικές δράσεις ώστε να γεμίσουν τα ταμεία τους, να φτιάξουν τα γήπεδά τους ώστε να προσελκύσουν το κοινό τους. Οι εποχές των ημίμετρων φαίνεται ότι θα αποτελέσουν παρελθόν.

Τώρα όσο για φέτος, το προϊόν με όλες αυτές τις αναβολές έχει υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο. Και είναι κρίμα γιατί υπάρχουν οι ομάδες που σας ανέφερα και παραπάνω που εγγυώνται ένα καλό ανταγωνισμό για τις δυο θέσεις ανόδου στη Σούπερ Λιγκ. Συμπληρώνονται όμως τρεις μήνες προετοιμασίας σχεδόν για όλες. Ανήκουστο. Ο Άρης έχει για παράδειγμα δώσει 13 φιλικά! Ένα ολόκληρο γύρο σχεδόν. Απίστευτο! Ο προγραμματισμός για τους προπονητές έχει πάει περίπατο και αυτό για το οποίο παλεύουν πλέον είναι να «κρατήσουν» τις ομάδες τους. Για τους ποδοσφαιριστές τι να πούμε. Έχουν αποσυντονιστεί πλήρως, έχουν σίγουρα χαλαρώσει, έχει χαθεί ο ρυθμός, το ενδιαφέρον τους, το κίνητρο. Είναι άλλο να ξέρει ο ποδοσφαιριστής ότι στο τέλος της εβδομάδας παίζει επίσημο παιχνίδι και άλλο ένα ακόμη «βαρετό» φιλικό που πλέον δεν έχει να προσφέρει και τίποτα. Σε λίγο ο Αναστόπουλος για να δώσει κίνητρο στους παίκτες του θα βάλει τον Ίλιτς στόπερ και τον Καράμπελα σέντερ φορ (!) αφού όσα είχε να δοκιμάσει τα εξάντλησε και έβγαλε τα συμπεράσματά του για το ποιοι είναι έτοιμοι, που μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο και ποιοι πρέπει να κάτσουν στον πάγκο.

Για τους ιδιοκτήτες που έχουν βάλει το χέρι στην τσέπη φέρνοντας καλούς και αλμυρούτσικους για τα δεδομένα της κατηγορίας παίκτες, όπως καλή ώρα ο Θόδωρος Καρυπίδης, οι αναβολές τους βγάζουν εκτός προγραμματισμού. Τα συμβόλαια που έχουν υπογραφεί δεν καταλαβαίνουν από αναβολές. Πρέπει να πληρωθούν στην ώρα τους. Δηλαδή βάζοντας κι άλλα χρήματα από την τσέπη χωρίς στην παρούσα φάση να ελπίζουν ότι θα πάρουν κάποια από αυτά πίσω, από εισιτήρια διαρκείας, εισπράξεις, προϊόντα της ομάδας, χορηγούς κτλ. Από κοντά και ο ερασιτέχνης που περιμένει ως Μάννα εξ ουρανού τα έσοδα από τους εντός έδρας αγώνες.
Αυτά όλα τα έχει σκεφτεί κανείς; Ρητορική είναι η ερώτηση ασφαλώς.

ΥΓ Στο φιλικό με τον Πανθρακικό φάνηκε ότι ο Άρης δυσκολεύεται στο γκολ και ελπίζει να λύσει ως ένα βαθμό το ζήτημα με τον Τζεμπούρ.

ΥΓ1. Έχω την εντύπωση ότι στέρεψαν οι ευκαιρίες στον Αντρέου. Πήρε πολλές αλλά τις πέταξε στο καλάθι.